× 
Klik in dit venster
op: http://heiligen.net
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

welkom menu contact zoeken
KalenderOude testamentNieuwe testamentHeiligenKerkenAnders...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van verreweg de meeste meditaties, overleed 30 oktober 2022
Bekoring in de woestijn (1125)   Verwijzingen

Klik op de pijl om de meditatie te beluisteren...  ...speel bestand af...

 

Rechts, herkenbaar aan de kruisnimbus rond zijn hoofd: Jezus. Links de satan, afgebeeld als een monster, met staart en bokkenpoten en een reusachtige vleugel, in dit verband kunnen we beter spreken van een 'vlerk'. Hij houdt Jezus een steen voor met de bedoeling dat deze in brood veranderd wordt. Matteus schrijft: ‘Nadat Hij veertig dagen en veertig nachten had gevast, kreeg Hij honger. Nu trad de verleider op Hem toe en sprak: “Als u de Zoon van God bent, beveel dan dat deze stenen hier in brood veranderen.” Hij gaf ten antwoord: “Er staat geschreven: ‘Niet van brood alleen leeft de mens, maar van alles wat uit de mond van God voortkomt.’”’

Natuurlijk, vasten bezorgt honger. Honger duidt op verlangen. Niet alleen op verlangen naar voedsel, maar ook op honger naar vrede en gerechtigheid. Ten diepste honger naar God. De honger maakt duidelijk dat we God niet kunnen commanderen. Er rest ons niets anders dan naar Hem uit te zien, te verlangen; op Hem te wachten. Deze honger kun je niet zelf stillen, maar kan alleen gestild worden. Door God zelf. Op zijn manier. Op zijn tijd. Als het Hem belieft.

Juist op dat moment komt de verleider met de suggestie alles zelf in eigen hand te nemen. Zelf de honger te stillen met eigen vormen van voedsel; met compensatie; met in brood veranderde stenen. De verleider doet het geloven, het wachten en uitzien, bidden en uithouden, het verlangen en hopen te niet. Maar in het leven van een gelovige is het vasten zelf waardevol; de honger zelf de moeite waard. Straks zal Jezus dat in zijn Zaligsprekingen formuleren: “Zalig die hongeren…” Zij zullen uiteindelijk gevoed worden met het kostbaarste voedsel, het woord van God.

De kunstenaar heeft daar zijn eigen uitdrukkingsvorm voor gevonden. Met zijn rechterhand wijst Jezus naar de verleider, om precies te zijn: naar de muil van de verleider. In dit verband heel treffend. Het is een vraatzuchtige muil die van honger niet weet. Het is niet de mond van God… Jezus’ linker hand rust op het boek, het woord van God, dat niet uit de muil van de verleider is voortgekomen (zie Jezus’ andere hand!), maar uit de mond van God.

Tussen Jezus en de satan groeit een gewas. Dat is opmerkelijk. Volgens de tekst bevinden we ons in de woestijn. Daar groeien hooguit lage, dorre doornstruikjes, maar niet dit soort boompjes met welige bladeren. Ik vermoed dat de kunstenaar daarmee wil zeggen dat Jezus’ standvastige houding tegenover de satan vruchtbaar is, en zelfs woestijnen tot bloei brengt. Het doet denken aan de Eerste Broodvermenigvuldiging bij Markus. Daar bevindt zich een vijfduizendkoppige menigte met Jezus in de woestijn, zonder voedsel. Maar als Jezus ze zegt te gaan zitten, dan is er gras! En brood! In overvloed.

Even opvallend is het feit dat zich achter Jezus nog iemand bevindt. Dat is niet overeenkomstig de evangelietekst. Jezus was immers alleen in de woestijn. Te oordelen naar het kransje rond het hoofd gaat het hier om een heilige, een volgeling van Jezus. Heeft de kunstenaar u en mij daar afgebeeld, die Jezus op de vingers kijken om van Hem te leren hoe wij in ons leven en in onze wereld bekoringen dienen te weerstaan?

[Ca 1125 sculptuur kapiteel; Frankrijk, Saulieu, St-Andoche. Dries van den Akker s.j. /2007.02.20]

Verwijzingen
Matteus 04,01-11: Jaar-A 40-dagentijd 01e zo
Markus 01,12-13: Jaar-B 40-dagentijd 01e zo
Lukas 04,01-13: Jaar-C 40-dagentijd 01e zo

© A. van den Akker s.j.
Deze pagina is het laatst gewijzigd op 4 mei 2018

Over beeldmeditaties Voorbereiding
Inrichting website Leeswijzer
Auteurs / Afb. Alle 435 meditaties