Klik op de pijl om de meditatie te beluisteren...  ...speel bestand af...

De kunstenaar plaatst het gebeuren van vandaag in een spectaculaire omgeving. Links aan de overkant van een stille stadsgracht ligt tegen een heuvel een zware poort met twee dikke torens die toegang moet geven tot de stad erachter. Blijkbaar kun je die stad alleen maar binnen over een brug met twee bogen. Op de brug vier gebarende mensen. In de verte ligt nog een tweede stadje tegen een berghelling. Op de achtergrond grillige hoge bergen onder een turbulente wolkenhemel.

Er loopt een compositielijn met het grachtwater mee van de linker benedenhoek naar halverwege de rechter lijst van het schilderij. Eenzelfde lijn loopt van de top van de torens in de linker bovenhoek naar hetzelfde verdwijnpunt halverwege de rechterlijst. Op het snijpunt van die beide lijnen ontwaren we drie mannen: Jezus met zijn beide leerlingen Johannes en Jacobus.

Te oordelen naar de gebaren die de vier mensen op de brug maken, zijn Jezus en zijn leerlingen niet welkom. Ze moeten het maar in het stadje verderop proberen. Johannes en Jacobus wijzen naar de lucht. Uit het verhaal weten wij dat ze Jezus vragen of ze vuur uit de hemel zullen bidden om deze mensen met stad en al van de aardbodem te verdelgen. Het is alsof de hemel al voorbereidingen treft om hun gebed te verhoren. Welk een krachten zullen er nodig zijn om dit machtig ogende stadje weg te vagen!? Wat vragen die twee kleine mannetjes bij Jezus eigenlijk? Zonen van de Donder heeft Jezus die twee broers genoemd. Wil de kunstenaar ons daaraan herinneren?

Jezus is afgebeeld, terwijl Hij luistert naar zijn leerlingen. Hij zal ze straks op strenge toon terecht wijzen. Maar dat is hier nog niet afgebeeld. Tegenover de opgewonden gebaren van de leerlingen (en van de burgers op de brug!) staat de rustige, waardige houding van Jezus. Tegenover de ondoordringbare macht van het stadje aan de overkant staat de kleinheid en kwetsbaarheid van Jezus.

Uit het verhaal weten wij dat Hij vastbesloten op weg is naar Jeruzalem. Vastbesloten, want daar zal het uitlopen op een confrontatie tussen de gelovige overheden en Hem. Zij zullen Hem overleveren in de handen van mensen. En Hij? Hij weet wat Hem daar te doen staat. Hij ‘moet’ in die barre omstandigheden het ware gezicht van God, zijn Vader, laten zien. Hij zal die boze mensen tegemoet treden met vergiffenis en naastenliefde. Wat ze Hem ook zullen aandoen. Daar gaat Hij vastberaden op af. Met dat vooruitzicht is Hij nu onderweg. Hij heeft er zijn leerlingen zojuist nog iets over gezegd. Welnu, zijn woorden zijn nog maar amper verklonken, of twee van zijn leerlingen vragen of ze mensen bij wie ze niet welkom zijn, van de aardbodem zullen verdelgen. Zul je zelf met het vooruitzicht bezig zijn dat je straks boze mensen consequent met barmhartigheid en vergeving tegemoet wilt treden, omdat je op die manier beeld van God bent, hoe onbegrijpelijk misschien ook…, en dan zul je naast je je leerlingen horen vragen om vernietiging van boze mensen!

Er is nog een lange, lange weg te gaan, voordat Jacobus in navolging van Jezus zijn leven zal geven, en voordat Johannes zal schrijven: “God is liefde.”

En ik? Waar bevind ik mij op de afbeelding? Of sta ik op veilige afstand, net als de schilder, dit alles toe te zien? Waar bevind ik mij op de weg die loopt van gebed om verdelging naar de levenshouding die boosaardigheid wil beantwoorden met barmhartigheid en liefde?

[1654, Nollet, schilderij; België, Brugge, St-Jacobskerk; Dries van den Akker s.j. / 2010.06.12]

Verwijzingen
Lukas 09,51-56: Jaar C door het jaar 13e zo
Door het jaar 26e week di
Feest 25 jul 0044 Jacobus Sr Apostel Sr
Feest 27 dec 0104 Johannes Apostel & Evangelist