× 
Klik in dit venster
op: http://heiligen.net
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

welkom menu contact zoeken
KalenderOude testamentNieuwe testamentHeiligenKerkenAnders...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van verreweg de meeste meditaties, overleed 30 oktober 2022
Bisschopswijding Felix van Trier (1300)   Verwijzingen

Klik op de pijl om de meditatie te beluisteren...  ...speel bestand af...

 

Op de afbeelding staan vier figuren: drie hebben een mijter op, twee een staf in de hand van wie één geen mijter op heeft: hij is klaarblijkelijk de diaken van de bisschop naast hem, zonder heiligenkransje. De twee bisschoppen links hebben wel een heiligenkransje om hun hoofd. Een van beiden moet Martinus zijn. Is hij de bisschop die wijdt of die gewijd wordt?

Welk verhaal hoort hierbij?

Martinus is naar Trier gereisd om caesar Maximus van rampzalige plannen af te brengen. Op aanstichten van bisschop Ithacius, woordvoerder van de bisschoppenkliek aan het hof te Trier, was een Spaanse ketter ter dood veroordeeld en terecht gesteld. Martinus had duidelijk afstand van hen genomen. Hij had voor barmhartigheid gepleit; doodstraf paste christenen niet, vond hij. Tevergeefs. Martinus wou dus niets meer met zijn verdorven collega’s aan het hof te maken hebben. Dat kon de caesar slecht gebruiken. Hij maakte intussen een gezantschap klaar om de goederen van de ketter in Spanje te vorderen, en er de staatskas mee te spekken. Bovendien had hij bevolen de zes naaste volgelingen van de ketter eveneens ter dood te brengen. Om verder onheil te voorkomen probeerde Martinus hem van dat alles af te houden. Maximus pakte het slim aan.

De caesar probeerde de heilige voor zijn karretje te spannen. Hij liet hem in het geheim bij zich komen en maakte hem in alle vriendelijkheid duidelijk dat de ketters niet door het gedram van de bisschoppen, maar terecht op staatsrechtelijke gronden veroordeeld waren. Er was dan ook geen enkele reden om de gemeenschap met Ithacius en zijn collega's te weigeren. Een paar dagen geleden waren de bisschoppen nog in een synode bijeen geweest en daar was officieel vastgesteld dat Ithacius geen enkele blaam trof.

Maar Martinus bleek in het geheel niet onder de indruk. Dat maakte de caesar zo woedend dat hij abrupt een einde maakte aan de audiëntie en onmiddellijk beulen liet zenden naar de gevangenen voor wie Martinus een pleidooi had gehouden. Dat hoorde Martinus diezelfde avond. Ondanks het late uur verschafte hij zich toegang tot het paleis en beloofde de gemeenschap met de andere bisschoppen te aanvaarden op voorwaarde dat het leven van de gevangenen gespaard zou worden; bovendien moesten de officieren die al met hun rampzalige boodschap voor de kerk in Spanje onderweg waren, teruggeroepen worden. Maximus ging meteen akkoord. De dag daarop ging men over tot de wijding van bisschop Felix, een zeer heilig man, die het had verdiend in een betere tijd bisschop te worden. Martinus zag zich genoodzaakt de gemeenschap [met zijn verdorven collega-bisschoppen] voor één dag te accepteren. Het leek hem beter even toe te geven omwille van het leven van degenen die met de dood door het zwaard werden bedreigd.

Op de afbeelding zijn we getuige van de bisschopswijding van Felix.

Links met staf, mijter en heiligenkransje zien we Martinus. Geknield voor hem Felix, eveneens met mijter en heiligenkransje. Achter Felix Ithacius: zonder heiligenkransje. Daarachter een diaken, met boek en met de bisschopsstaf van Ithacius. Ook hij zonder heiligenkransje. Op die manier brengt de kunstenaar scheiding aan tussen de heilige bedienaren van de kerk, links, en de niet-heilige, rechts. Een bisschopswijding gebeurt altijd in tegenwoordigheid van meerdere bisschoppen. Het zal wel geen toeval zijn dat Sint Felix knielt in de richting van Sint Martinus en Ithacius de rug toekeert. Ook de bisschopsstaf van Ithacius is lang niet zo hoog als die van Martinus…

Tijdens de wijding kruisen de blikken van Martinus en Ithacius elkaar. Nu wij het verhaal erachter kennen, menen wij te zien, hoe Ithacius zijn heilige collega bijna uitdagend aankijkt, terwijl de heilige bisschop een verdrietige (of beschuldigende?) blik op hem richt.

[± 1300, glasschilderkunst; Frankrijk, Tours, St-Martin. Dries van den Akker s.j. / 2007.03.06]

Verwijzingen
Feest 11 nov. Martinus-Tours

© A. van den Akker s.j.
Deze pagina is het laatst gewijzigd op 4 mei 2018

Over beeldmeditaties Voorbereiding
Inrichting website Leeswijzer
Auteurs / Afb. Alle 435 meditaties