× 
Klik in dit venster
op: http://heiligen.net
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

welkom menu contact zoeken
KalenderOude testamentNieuwe testamentHeiligenKerkenAnders...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van verreweg de meeste meditaties, overleed 30 oktober 2022
Jezus bidt (1950)   Verwijzingen

Klik op de pijl om de meditatie te beluisteren...  ...speel bestand af...

 

De kunstenaar gunt ons een blik op de tafel van het Laatste Avondmaal. Jezus zit aan het hoofd. Hij is herkenbaar aan zijn kruisnimbus, zijn lange afhangende haren met scheiding in het midden, en zijn baard. Rond Hem tellen we elf leerlingen. Eén krukje op de voorgrond is leeg. Judas is intussen vertrokken om zijn verraderswerk ten uitvoer te brengen. Boven het tafereel - in een wolk die de hemel aanduidt - is God de Vader afgebeeld, als oude man met witte haren en baard. Hij heeft zijn beide handen uitgespreid over de mensen daar beneden aan tafel. Voor zijn borst zien we een witte duif met vleugels die eveneens uitgespreid zijn. Symbool van de Heilige Geest die net als de Vader zijn zegen laat uitgaan over de mensen daar beneden. Die zegen wordt nog eens extra benadrukt door het feit dat er elf geel- of oranjegekleurde stralen neerdalen: voor elk van de leerlingen één. Ze zijn zich er blijkbaar nog niet van bewust. Ze hebben met vroom gevouwen handen aandachtig hun blik op Jezus gevestigd.

Hij wijst met zijn rechter wijsvinger naar omhoog, naar zijn Vader. Uit het evangelie weten wij dat Hij bidt: “Vader, U hebt Mij, de Mensenzoon, macht gegeven over alle mensen om aan allen die Gij Mij gegeven hebt, eeuwig leven te schenken. En dit is het eeuwig leven, dat zij U kennen, de enig ware God, en Hem die Gij gezonden hebt: Jezus Christus.” Om de volle reikwijdte van deze woorden te verstaan, moeten wij Jezus’ leven in herinnering roepen. Hij had een andere opvatting over God dan zijn tijdgenoten. Zij hanteerden de van God gekregen Wet van Mozes om te beoordelen of de anderen wel rein genoeg waren om aan het religieuze en sociale leven deel te nemen. Was dat niet het geval - om welke reden dan ook: het lot of je eigen schuld - dan werd je genadeloos buiten gesloten en met de vinger nagewezen. Je mocht geen dorp naderen, en zeker niet de tempel, en zelfs God niet in je gebed. Je zou in je onreinheid de godsdienst verontreinigen.

Jezus was tegen die opvatting in het geweer gekomen. Hij had partij gekozen voor die ‘onreinen’. Meteen al bij zijn doop. Dat was zijn levensprogram geworden. Geregeld beschuldigde men Hem ervan dat Hij omging met ‘tollenaars en zondaars’, de klassieke aanduiding voor al die ‘onreinen’. Ze zouden Hem tenslotte zelf buiten de gemeenschap gooien en Hem aan het kruis - als een niet-jood - aan zijn eind laten komen, als de meest buitengeslotene van allemaal. Bij zijn kruisdood citeert men een woord uit het Oude Boek: ‘Hij is tot de misdadigers gerekend’ (Psalm 22, 8). Maar zijn mensen waren Hem dankbaar. Zij mochten dankzij Hem geloven dat God met vriendelijkheid en liefde op hen neerzag. Ja, Jezus had Hem doen kennen als een Vader; niet als een God van veroordeling, maar van barmhartigheid, vergeving en naastenliefde. Als een God van genade op genade.

Dat is wat de kunstenaar ons laat zien. Wanneer je God zo kent, deel je in de afstraling van zijn Geest; heb je het eeuwig leven, het leven dat met God verbonden is.

Midden op tafel staat de beker. Voor het overige is opvallend genoeg de tafel leeg. In die beker komt alles samen. De beker is het levenslot. In die beker zit de wijn, waarover Jezus de woorden zal uitspreken: ‘Het is mijn bloed dat wordt vergoten tot vergeving van de zonden.’ Tot vergeving van zonden. Bezegeling en samenvatting van wat Hij zijn leven lang de mensen had gebracht. Genade op genade.

Boven het tafereel lezen we de woorden: ‘Action de Grâces’, ‘Dankzegging’, respectievelijk de Franse en Nederlandse vertaling voor het woord ‘eucharistie’.

En ik? Zou ik op dat opengevallen krukje durven plaats nemen? Dankbaar te mogen geloven dat die God van liefde met diezelfde genegenheid ook op Mij neerkijkt? Dat er ook zo’n straal vanuit de hemel op mij neervalt…? Deel mag hebben aan wat Jezus noemt ‘eeuwig leven’?

[ca 1950(?), glasschilderkunst. Frankrijk, Bretagne, Tréhorenteuc, Ste-Onenne. Dries van den Akker s.j. / 2011.06.03]

Verwijzingen
Johannes 17,01-11a: Jaar A Paastijd 7e zo
Paastijd 07e week di

© A. van den Akker s.j.
Deze pagina is het laatst gewijzigd op 4 mei 2018

Over beeldmeditaties Voorbereiding
Inrichting website Leeswijzer
Auteurs / Afb. Alle 435 meditaties