× 
Klik in dit venster
op: http://heiligen.net
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

welkom menu contact zoeken
KalenderOude testamentNieuwe testamentHeiligenKerkenAnders...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van verreweg de meeste meditaties, overleed 30 oktober 2022
Bron van levend water (15e eeuw)   Verwijzingen

Klik op de pijl om de meditatie te beluisteren...  ...speel bestand af...

 

Centraal op de icoon staat de put. Een put die nog door aartsvader Jacob geslagen was. Een put met levend water. Misschien was het ook wel een symbolische put. En gaf hij ook het levende water van Gods Woord?
Links Jezus. Hij is zittend afgebeeld. Als leraar op zijn leerstoel. Ook zijn opgeheven hand duidt erop dat Hij onderricht geeft. De vrouw, rechts, staat. Zij luistert, nog met de kruik in de hand. Haar hoofd bedekt: zij is gehuwd. Hun centrale positie wordt benadrukt door de driehoekige rotsformatie vlak achter hen.
Eigenlijk mag Jezus haar helemaal niet aanspreken. Een man alleen mocht een vrouw alleen niet aanspreken. Bovendien was zij Samaritaanse, onrein in de opvatting van de wetsgetrouwe joden. Nog een reden om haar niet aan te spreken. Tijdens het gesprek blijkt zij in zonde te leven. Jezus wist dat van het begin af, zo krijgen we te horen. Dat zijn alles bij elkaar dus drie redenen om die vrouw te ontwijken. Links daalt er een stoet mannen af uit de stad. De leerlingen van Jezus? Nog juist zijn boven de poort de letters ‘-alem’ leesbaar. Komen ze uit Jeruzalem? Het verhaal vertelt dat zij naar de stad waren gegaan om brood te kopen. Toch niet terug naar Jeruzalem? Zijn het dan wel zijn leerlingen? Zijn het wellicht vrome mannen uit Jeruzalem die naar hier afdalen? Zij wijzen elkaar op Jezus. Hij doet iets wat niet mag.
Maar Jezus negeert de onreinheid van de vrouw en spreekt haar aan op haar verlangen naar ware liefde. Daarvan is Híj de bron. Hij overtreft het levende water uit Jacobs put. Waarin bestaat die liefde? Dat zij niet genegeerd wordt door de zogenaamd goede mensen; dat zij niet als een onreine behandeld wordt, terwijl zij dat volgens de heersende opvatting wel degelijk wás; dat zij niet wordt ge- en nog veel minder veroordeeld, zoals de religieuze tijdgenoten van Jezus deden. En dat deden zij nog wel met Gods Wet in de hand. God oordeelt niet en veroordeelt niet. Hij geneest en vergeeft; wekt nieuw leven op. Geeft toekomst. God máákt; en bréékt niet. Dat was Jezus’ opvatting van zijn God die Hij zijn Vader noemde. Hij beschouwde het als zijn roeping dat beeld van God aan zijn tijdgenoten te laten zien: “Wie Mij ziet. ziet de Vader.”
Hij maakt van die vrouw op haar beurt een bron van liefde. Op de afbeelding zien we haar rechts op weg naar de stad. Zij komt een groep mannen tegen aan wie zij vertelt wat haar is overkomen: “Zou die man die Messias zijn? Hij heeft mij alles verteld wat ik gedaan heb?” Ze vergeet erbij te zeggen: “… zonder mij te veroordelen. Integendeel, Hij heeft in mij Gods liefde tot leven gewekt. Dat kom ik jullie vertellen. Je moet naar Hem toe gaan.” Zo wordt zij apostel die anderen doet delen in de weldaden van Christus en hen bij Hem brengt.

Ik stel mij voor dat ook ik die vrouw zou zijn tegengekomen, en dat zij aan mij haar verhaal zou doen, enthousiast en vol van de gebeurtenis die haar zojuist is overkomen. Wat zou dat in mij te weeg brengen?

Bijzonder aan de afbeelding is nog dat er links en rechts groepjes mensen te zien zijn. Monniken in de eenzaamheid. Die in de woestijn levend water zijn? Beeld van de manier waarop Christus verder wordt gebracht in de wereld die zo vaak het karakter heeft van woestijn?
Of geeft de kunstenaar aan dat er op de voorgrond - om zo te zeggen onopgemerkt - iets heel goddelijks gebeurt, terwijl elders het alledaagse leven gewoon zijn gang gaat?

Ik denk terug aan de bijzondere ervaringen van liefde die ik mocht ontvangen. Heb ik er iets van Gods aanwezigheid in geproefd? Terwijl om mij heen al het andere gewoon doorging?

[15e eeuw, icoon. Griekenland, Athene, Mouseion Kanellopolou. Dries van den Akker s.j./2014.02.07]

Verwijzingen
Johannes 04,05-44: Jaar A veertigdagentijd 03e zo
Veertigdagentijd 03e week [elke gewenste dag]
Feest 20 mrt 0100: Fotina de Samaritaanse

© A. van den Akker s.j.
Deze pagina is het laatst gewijzigd op 4 mei 2018

Over beeldmeditaties Voorbereiding
Inrichting website Leeswijzer
Auteurs / Afb. Alle 435 meditaties