× 
Klik in dit venster
op: http://heiligen.net
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

welkom menu contact zoeken
KalenderOude testamentNieuwe testamentHeiligenKerkenAnders...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van verreweg de meeste meditaties, overleed 30 oktober 2022
'Mijn schapen luisteren naar mijn stem' (5e eeuw)   Verwijzingen

Klik op de pijl om de meditatie te beluisteren...  ...speel bestand af...

li_1re_2 

We staan in de Turkse stad Istanbul aan de voet van de Aya Sofia, een voormalige kerk uit de 6e eeuw, enorm van afmetingen, en vooral beroemd vanwege haar adembenemende koepelconstructie. De kerk is gebouwd als een eerbetoon aan Christus, beeld van Gods wijsheid, en als trots bewijs van menselijk kunnen. Hier is het toppunt van technisch menselijk vermogen gebruikt om de schepper eer te bewijzen.

In 1453 veroverden de moslims het Christelijke Byzantium, het vroegere Constantinopel; zij doopten de stad om in Istanbul. De kerken raakten in onbruik, werden afgebroken of omgevormd tot moskeeën door er een gebedsnis, een mihrab in de richting van Mekka in aan te brengen. Zo ook deze Heilige Sofia. Maar buiten, aan de voet van de machtige steunberen liggen nog de stille getuigen van het christelijk verleden. We zien de restanten van twee friezen; op elk is een rij schapen afgebeeld; op de ene zes, de andere vier. Op beide friezen staan ze toegewend naar een palmboom met vruchten, beeld van het paradijs. Opvallend is dat de schapen allemaal hun kop omhoog geheven hebben: illustratie bij Christus’ woorden van vandaag: “De schapen luisteren naar mijn stem. Ik ken ze en ze volgen mij. Ik geef hun eeuwig leven.”

Het christelijke karakter van de afbeelding met zes schapen wordt onderstreept doordat de bolletjes boven de schapen onderling verbonden zijn door kruisjes. En die bolletjes zelf? Zijn dat granaatappels? Zij zijn van oudsher symbool van goddelijke genade, vanwege de overvloedige rijkdom aan pitjes.

Geconfronteerd met die restanten op deze plek krijgen de zojuist geciteerde woorden van Christus iets emotionerends. Want naar wie de schapen luisteren, en wiens stem hen roept van achter die paradijselijke bomen: dat krijgen we niet te zien. Uit de tekst van het verhaal maken we op dat het de stem van Christus is, maar Hij is niet zichtbaar. Het enige dat we zien, is de opgeheven kop van al die schapen. Daaruit kan ik als toeschouwer opmaken, dat zij een veilige stem, de stem van de herder horen.

En ik? Hier staande in een land waar de Islam zo’n dominerende rol speelt? Waar vijf keer per dag over de stad de oproep klinkt tot het gebed? Kan ik dáár…, kan ik daarín, of daar doorhéén of daar náást de stem van Christus horen? Is Hij, weliswaar onzichtbaar… is zijn stem toch te horen? Ben ik één van die schapen en kan ik mij ook temidden van de moslimcultuur veilig voelen, omdat ik zijn stem daar hoor, en volg?

[± 500, sculptuur; Turkije, Istanbul, Aya Sofia; Dries van den Akker s.j./2010.04.25]

Verwijzingen
Johannes 10,27-30: Jaar C paastijd 04e zo
Paastijd 04e week di

© A. van den Akker s.j.
Deze pagina is het laatst gewijzigd op 4 mei 2018

Over beeldmeditaties Voorbereiding
Inrichting website Leeswijzer
Auteurs / Afb. Alle 435 meditaties