× 
Klik in dit venster
op: http://heiligen.net
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

welkom menu contact zoeken
KalenderOude testamentNieuwe testamentHeiligenKerkenAnders...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van verreweg de meeste meditaties, overleed 30 oktober 2022
Verschijning drie heilige vrouwen (1300)   Verwijzingen

Klik op de pijl om de meditatie te beluisteren...  ...speel bestand af...

 

Enige tijd na Martinus’dood zitten een aantal van zijn leerlingen bij elkaar in zijn kloostertje, en halen herinneringen op aan hun geliefde meester. Een zekere Gallus is aan het woord.

Op een dag hadden ik en Sulpitius hier de beurt om voor zijn deur de wachtte houden. We zaten er al een paar uur en bewaarden angstvallig het stilzwijgen alsof we de wacht hielden bij de tent van een engel. Hij wist niet dat wij er zaten, want de deur van zijn cel was dicht. Intussen hoorden wij gemompel als van personen die met elkaar in gesprek waren. Schrik en verbijstering overviel ons. Wat kon dat anders zijn dan dat zich daar iets goddelijks afspeelde? Na zo’n uur of twee kwam Martinus naar buiten, en liep op ons toe. Sulpitius hier vroeg hem in alle eerbied -niemand ging immers zo vertrouwelijk met hem als hij – of hij ons wilde zeggen wat de oorzaak was geweest van die heilige vrees die wij hadden gevoeld. Met wie had hij in zijn cel gesproken? Wij hadden immers zachte stemmen gehoord, maar er niks van verstaan, daar buiten die deur. Heel lang bleef hij aarzelen. Maar Sulpitius wist altijd alles uit hem te krijgen, zelfs als hij dat eigenlijk niet wilde. Wat ik nu ga zeggen, zal je ongeloofwaardig in de oren klinken, maar ik zweer bij Christus dat ik niet lieg. En er zal wel niemand zo van God los zijn te veronderstellen dat Martinus heeft staan liegen. Welnu, hij zei: “Ik wil het jullie wel zeggen als je er verder maar je mond over houdt. Agnes, Thecla en Maria waren bij mij.” Stuk voor stuk beschreef hij van ieder hoe zij eruitzag. Het kwam wel meer voor, erkende hij, dat hij door hen werd bezocht…

De kunstenaar heeft zijn afbeelding zorgvuldig onderverdeeld in twee delen. Boven de loden lijst de hemelse figuren; onder het lood Sint Martinus op bed, met heiligenkransje, maar zonder mijter. Blijkbaar paste die niet bij zulk hoog gezelschap. Uit alles moet blijken dat Martinus een bescheiden mens was die tegenover God zijn plaats kende. Anders dan toen Christus hem verscheen met zijn halve mantel kijkt hij nu met wijd open ogen op naar de hemelse personen.

Voorop staat Maria. De kleur van haar mantel is verweerd, maar was ooit hemels blauw. Opvallend is dat zij niet herkenbaar wordt gemaakt met het Kind Jezus, maar met de kroon van de koningin van de hemel. Het lijkt wel alsof zij een potje met zalf of reukwerk bij zich heeft. Van genezing is geen sprake. Als er in middeleeuwse verhalen sprake is van hemels bezoek wordt er vaak bijverteld dat de verschijning een heerlijke geur achterliet. Het verhaal zelf vertelt daar weliswaar niets over. Achter Maria staat Sint Thecla, herkenbaar aan de martelaarspalm. Zij was een bekeerling en vriendin van de apostel Paulus en gaf haar leven omwille van Christus aan het eind van de eerste eeuw. Daar weer achter: Sint Agnes, met evangelieboek. Als 13-jarig meisje stierf ook zij als martelares omwille van Christus in Rome, aan het begin van de 4e eeuw, zo’n tien jaar voor Martinus’ geboorte. Wij zouden verwachten dat zij haar vaste attribuut bij zich had, het lam. Wellicht staat dat afgebeeld op de kaft van het boek? Waarom het precies deze heilige vrouwen zijn die zich met Martinus onderhouden? Het verhaal zegt er niets over; ook Martinus zelf doet er verder het zwijgen toe.

Het verhaal vertelt dat zij zich met Martinus onderhielden. Maria kon natuurlijk vertellen over haar zoon Jezus. Thecla over Paulus, de apostel en verkondiger van Christus bij uitstek. En Agnes over het Lam, symbool van Christus, of over de moed en de standvastigheid die nodig zijn in deze wereld om trouw te blijven aan het geloof in Christus. Precies de deugden die ervoor gezorgd hebben dat Martinus na zijn dood als heilige werd vereerd; een eer die tot dat moment alleen aan martelaren toekwam. Hij is de eerste heilige niet-martelaar. Maar door de wijze waarop hij zijn leven inzette voor Christus, deed hij niet voor een martelaar onder. Zouden die drie hemelse vrouwen het daarover met hem gehad hebben?

[± 1300, glasschilderkunst; Frankrijk, Tours, St-Martin. Dries van den Akker s.j. / 2007.03.05]

Verwijzingen
Feest 11 nov. 0397 Martinus-Tours

© A. van den Akker s.j.
Deze pagina is het laatst gewijzigd op 4 mei 2018

Over beeldmeditaties Voorbereiding
Inrichting website Leeswijzer
Auteurs / Afb. Alle 435 meditaties